Het kraakheldere stripverhaal waarin de gemeentelullen, vastgoedmafioso's en de burgemeester in ernstige verlegenheid heeft gebracht.

 

In vrijplaatsen is er geen onderscheid tussen gewoon en gek. Het zijn avontuurlijke plekken, zoals de voormalige ADM, waar mensen hun leven op geheel eigen wijze inrichten, waarin diversiteit en tolerantie hoogtij vieren.

De ADM gemeenschap, 21 jaar gevestigd op het 42 hectaren -grote Westhaventerrein, wordt voor goed ontruimd op 7 januari 2019. De herhaalde verzoeken van de Verenigde Naties om NIET te ontruimen blijven ongehoord in het Stadhuis. Het terrein wordt na de ontruiming razendsnel "bezemschoon" gemaakt, klaar voor een "bedrijfsrijpe" toekomst.

Nieuw gevestigd op het terrein is asbest-saneringsbedrijf Koole Maritiem BV. In de nacht na de overgehaaste ontruiming zijn woningen, sculpturen, gereedschap en andere bezittingen van de ADM bewoners gesloopt. Wat bleef staan op het terrein werd met de grond gelijk gemaakt. Niels Kooijman (eigenaar van Koole BV) verklaart kort daarna dat deconstructie nodig was om herkraak te voorkomen.

Enkele families hebben huisvesting aangeboden gekregen van de gemeente, maar het grootste deel van de ADM-gemeenschap verhuisde noodgedwongen mee naar “de Slibvelden” in Amsterdam-Noord, met de afspraak om over twee jaar weer weg te zijn. Van de negen woonboten zijn er nul overgebleven. Daar had voormalige wethouder Udo Kock (Haven/Financiën) op gerekend.

Omdat kraken sinds 2010 verboden is in Nederland, komen er ook geen nieuwe vrijplaatsen meer bij. Zo verdrijven we de tegendraadse geesten uit de stad en wordt alles steeds meer monocultuur, het nieuwe normaal, doe maar gewoon! Maar als je je nooit meer in aanraking komt met iets afwijkends, ga je denken dat er niet méér is. Dat is een hele schrale wereld.

Gepubliceerd in Het Parool 26 januari 2019 en even later op de ADM website, dankje Suwanne! 

Klik HIER om de afbeelding te bekijken.

arrow